Jak wykryć, czy skład chemiczny cewki ze stali nierdzewnej 321 spełnia normę

Badanie składu chemicznegoCewki ze stali nierdzewnej 321w celu zapewnienia zgodności z normami zazwyczaj wymagana jest analiza chemiczna. Poniżej przedstawiono niektóre powszechnie stosowane metody testowania:

1. Analiza spektroskopowa

Zasada: Fluorescencja rentgenowska (XRF) to nieniszcząca metoda analizy elementarnej. Naraża próbkę na działanie promieni rentgenowskich, stymulując emisję fluorescencji pierwiastków w próbce. Następnie analiza spektroskopowa określa zawartość pierwiastków.

Zastosowanie: XRF może szybko i dokładnie wykryć główne pierwiastki stopowe w stali nierdzewnej i porównać je ze standardowymi składami, aby określić, czy skład chemiczny stali nierdzewnej 321 spełnia wymagania.

2. Metoda łuku spektroskopowego

Zasada: Spektroskopia plazmowa wykorzystuje plazmę wysokotemperaturową do wzbudzania pierwiastków w próbce, powodując wyemitowanie przez nie określonych linii widmowych, umożliwiających określenie rodzaju i stężenia pierwiastka.

Zastosowanie: Metoda ta zapewnia wysoką czułość i dokładność dla wielu pierwiastków w stali nierdzewnej, umożliwiając szczegółową analizę składu chemicznego próbki.

3. Miareczkowanie chemiczne

Zasada: Próbkę rozpuszcza się i poddaje reakcji z odczynnikiem chemicznym o znanym stężeniu. Zmiany obserwowane w procesie miareczkowania pozwalają na określenie zawartości konkretnego pierwiastka. Na przykład chlorek, fosfor i siarka często można oznaczyć za pomocą miareczkowania. Zastosowanie: Metoda ta nadaje się do wykrywania niektórych pierwiastków w stali nierdzewnej, ale wymaga stosunkowo delikatnych procedur doświadczalnych.

4. Metoda spalania

Zasada: Metoda ta polega na spaleniu próbki, powodując reakcję zawartego w niej węgla i siarki z tlenem, tworząc dwutlenek węgla i dwutlenek siarki. Zawartość węgla i siarki określa się poprzez pomiar ilości tych gazów.

Zastosowanie: Nadaje się do wykrywania zawartości węgla i siarki w stali nierdzewnej.

5. Rozpuszczanie chemiczne i chromatografia

Zasada: Próbkę stali nierdzewnej rozpuszcza się w odpowiednim kwasie lub rozpuszczalniku, a powstały roztwór analizuje się za pomocą chromatografii gazowej lub chromatografii cieczowej w celu określenia zawartości pierwiastków śladowych w próbce.

Zastosowanie: Metoda ta zapewnia bardzo precyzyjną analizę w celu wykrycia pierwiastków śladowych w stali nierdzewnej.

6. Metoda emisji spektroskopowej

Zasada: Spektroskopowy fotometr emisyjny służy do analizy pierwiastków metalicznych. Płomień o wysokiej temperaturze lub łuk elektryczny wzbudza element metaliczny, powodując jego emisję określonych długości fal widmowych. Intensywność emisji mierzy się fotometrem w celu określenia zawartości pierwiastków.

Zastosowanie: Powszechnie stosowany do oznaczania zawartości pierwiastków stopowych w stali nierdzewnej.

7. Metoda mikroanalizy

Zasada działania: Skaningowa mikroskopia elektronowa w połączeniu ze spektroskopią dyspersyjną energii (EDS) pozwala na obserwację powierzchni stali nierdzewnej z dużą rozdzielczością i jednoczesną detekcję rozkładu elementów powierzchniowych.

Zastosowanie: Nadaje się do analizy lokalnego składu i mikrostruktury stali nierdzewnej, szczególnie gdy powierzchnia próbki zawiera zanieczyszczenia lub wykazuje znaczne zmiany.

Kroki testowania:

Przygotowanie próbki: Pobrać próbkę i w razie potrzeby przeprowadzić odpowiednią obróbkę.

Wybór odpowiedniej metody badania: Wybierz odpowiednią metodę analizy w oparciu o testowany element i wymaganą dokładność.

Standard porównawczy: Porównaj wyniki testu ze standardem składu chemicznego stali nierdzewnej 321. Zgodnie z GB/T 4237-2015 i innymi odpowiednimi normami, głównymi składnikami stali nierdzewnej 321 są: zawartość węgla (C) ≤ 0,08%, zawartość siarki (S) ≤ 0,03%, zawartość fosforu (P) ≤ 0,045%, zawartość chromu (Cr) 17-19%, zawartość niklu (Ni) 9-12%, tytan zawartość (Ti) ≥ 5 × C%, z kontrolowanymi innymi pierwiastkami śladowymi.

Wniosek: Dzięki powyższym metodom analizy chemicznej można dokładnie określić, czy skład chemicznyCewki ze stali nierdzewnej 321spełnia wymagania normy. Metody te zwykle muszą być wykonywane w laboratorium i powinny być obsługiwane przez profesjonalistów, aby zapewnić dokładność wyników.