Wiadomości branżowe

Jak wykryć, czy skład chemiczny cewki ze stali nierdzewnej 321 spełnia standard

2025-08-08

Testowanie składu chemicznego321 cewki ze stali nierdzewnejW celu zgodności ze standardami zwykle wymaga analizy chemicznej. Oto niektóre powszechnie stosowane metody testowania:


1. Analiza spektroskopowa

Zasada: Fluorescencja rentgenowska (XRF) jest nieniszczącą metodą analizy elementarnej. Wystawia próbkę na promieniowanie rentgenowskie, stymulując emisję fluorescencji pierwiastków w próbce. Analiza spektroskopowa określa następnie zawartość elementarną.

Zastosowanie: XRF może szybko i dokładnie wykryć główne elementy stopowe w stali nierdzewnej i porównać je ze standardowymi składami w celu ustalenia, czy skład chemiczny 321 stali nierdzewnej spełnia wymagania.


2. Metoda spektroskopowa łuku

Zasada: Spektroskopia w osoczu wykorzystuje osocze o wysokiej temperaturze do podniecenia elementów w próbce, powodując, że emitują one określone linie spektralne, umożliwiając określenie rodzaju i stężenia elementu.

Zastosowanie: Ta metoda oferuje wysoką wrażliwość i dokładność wielu elementów w stali nierdzewnej, umożliwiając szczegółową analizę składu chemicznego próbki.


3. Miareczkowanie chemiczne

Zasada: Próbka jest rozpuszczona i reakcja z chemicznym odczynnikiem o znanym stężeniu. Zmiany zaobserwowane podczas procesu miareczkowania umożliwiają określenie zawartości określonego elementu. Na przykład chlorek, fosfor i siarka można często określić za pomocą miareczkowania. Zastosowanie: Ta metoda jest odpowiednia do wykrywania niektórych elementów w stali nierdzewnej, ale wymaga stosunkowo delikatnych procedur eksperymentalnych.


4. Metoda spalania

Zasada: Ta metoda obejmuje spalanie próbki, powodując, że węgiel i siarka w IT reagują z tlenem w celu wytwarzania dwutlenku węgla i dwutlenku siarki. Zawartość węgla i siarki jest określana przez pomiar ilości tych gazów.

Zastosowanie: Nadaje się do wykrywania zawartości węgla i siarki w stali nierdzewnej.


5. Rozpuszczanie chemiczne i chromatografia

Zasada: Próbka ze stali nierdzewnej rozpuszczana jest w odpowiednim kwasie lub rozpuszczalniku, a powstały roztwór analizuje się przy użyciu chromatografii gazowej lub chromatografii cieczowej w celu ustalenia zawartości elementu śladowego w próbce.

Zastosowanie: Ta metoda zapewnia bardzo precyzyjną analizę wykrywania elementów śladowych w stali nierdzewnej.


6. Spektroskopowa metoda emisji

Zasada: Do analizy elementów metalicznych stosuje się fotometr emisji spektroskopowej. Płomień o wysokiej temperaturze lub łuk elektryczny podnieca element metaliczny, powodując, że emituje go określone długości fal spektralnych. Intensywność emisji mierzy się za pomocą fotometru w celu ustalenia zawartości elementarnej.

Zastosowanie: powszechnie używane do określenia zawartości elementów stopowych w stali nierdzewnej.


7. Metoda mikroanalizy

Zasada: skaningowa mikroskopia elektronowa w połączeniu z spektroskopią dyspersyjną energii (EDS) pozwala na obserwację powierzchni stali nierdzewnej i jednoczesne wykrywanie rozkładu elementów powierzchni.

Zastosowanie: Nadaje się do analizy lokalnego składu i mikrostruktury stali nierdzewnej, szczególnie gdy powierzchnia próbki zawiera zanieczyszczenia lub wykazuje znaczące zmiany.


Kroki testowe:

Przygotowanie próbki: Zbierz próbkę i wykonaj odpowiednie przetwarzanie zgodnie z wymaganiami.

Wybór odpowiedniej metody testowania: Wybierz odpowiednią metodę analizy na podstawie testowanego elementu i wymaganej dokładności.

Standard porównywania: Porównaj wyniki testu ze standardem składu chemicznego dla stali nierdzewnej 321. Zgodnie z GB/T 4237-2015 i innych istotnych standardów, głównymi składnikami 321 stali nierdzewnej są zawartość zawartości węgla (C) ≤ 0,08%, zawartość siarki ≤ 0,03%, zawartość fosforu (P) ≤ 0,045%, chrom (CR) 17-19%, Nickel (Ni), 9-12%, tytany (P) ≤ 5 × obc. z kontrolowanymi innymi elementami śladowymi.


Wniosek: poprzez powyższe metody analizy chemicznej możliwe jest dokładne ustalenie, czy skład chemiczny321 cewki ze stali nierdzewnejspełnia standardowe wymagania. Metody te zwykle muszą być wykonywane w laboratorium i powinny być obsługiwane przez profesjonalistów, aby zapewnić dokładność wyników.

X
We use cookies to offer you a better browsing experience, analyze site traffic and personalize content. By using this site, you agree to our use of cookies. Privacy Policy
Reject Accept